To να νιώθεις άχρηστος είναι ευκαιρία…
Ζούμε σε ένα κόσμο που μας νοιάζει περισσότερο το τι πιστεύουν οι άλλοι για μας. Κάνουμε πράγματα για να μην χαλάσουμε την εικόνα μας, νιώθουμε αμηχανία σε άβολες στιγμές και φυσικά δεν ρισκάρουμε αφού η αποτυχία θα φέρει αρνητικές κριτικές. Αν η πλειοψηφία μας θεωρεί άχρηστους, αρχίζουμε να συμπεριφερόμαστε σαν “άχρηστοι”, δεν έχουμε απαιτήσεις απο τον εαυτό μας την ζωή και το αύριο. Πιθανόν να κολλήσουμε σε μια δουλεία που δεν μας αρέσει και να αργοπεθαίνουμε σιγά σιγά.
Αν όμως έχεις την ωριμότητα και την αντίληψή του τι συμβαινει; Έχεις τη δυνατότητα να εκμεταλλευτείς και να μετατρέψεις την κατασταση του “ειμαι αχρήστος” σε “ειμαί έτοιμος για αλλαγές”. Αφού βρίσκεσαι στον πάτο, κανένας δεν έχει υψηλές προσδοκίες από σένα, κανένας δεν θα κρίνει την επόμενη σου “αποτυχημένη” ενέργεια.
Από προσωπική εμπειρία, η κοινωνία που ζούμε προσπαθούσε να με πείσει ότι είμαι άχρηστος… αφού είχα κάποια δυσλεξικά προβλήματα και ήμουν ο “αδύνατος μαθητής” με τους χαμηλούς βαθμούς, “Ο όχι και τόσο έξυπνος” που δεν κατάφερε να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο, “Ο άχρηστος” που δεν συμμορφωνόταν με τους κανόνες του στρατού, “Ο προβληματικός” που μέχρι τα 23 του είχε αλλάξει περισσότερες από 40 δουλείες. “Η χαμένη υπόθεση” που δούλευε σε νυχτερινά κλαπ στο εξωτερικό”. “Ο τρελλός” που παραιτήθηκε από την πρώτη του δουλειά που βρήκε στον τομέα του για να κάνει τη δική του επιχείρηση. “Ο άχρηστος ” που δεν είχε οικονομίες στην τράπεζα.
Κάθε φορά που βρίσκομαι στην θέση "άχρηστος" δεν με αγχώνει το γεγονός επειδή ξέρω με τις σωστές δικές μου ενέργειες θα "ανακηκλωθώ” από τα σκουπίδια και θα βγει με πιο βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού μου. Γι’αυτό σου λέω αν νιώθεις άχρηστος απλά χαμόγελα και απόλαυσε το είναι προσωρινό...
(αλλά προσοχή εξαρτάται απο σένα στο να μην γίνει μόνιμο)
